Teren pustyni Atacama. Laguna Cejas (ok. 2400-2450m), w tle piękny stratowulkan Licancabur
Na tym i kolejnym zdjęciu Laguna Cejas. Bardzo słone jezioro, materace są niepotrzebne, by unosić się na powierzchni wody. Skrystalizowane okolice jeziora są ostre, więc łatwo rozciąć sobie skórę. Na jednym z fragmentów zdjęcia widać butelki z wodą. One służą do opłukania się z warstwy soli po wyjściu z jeziora.
Również słone, ale nie tak bardzo jezioro Tebinquiche. Są to dokładnie dwa jeziora w kształcie okręgu.
Ojos del Salar i sąsiedztwo – na tym i kolejnych zdjęciach. Widać też okoliczne wulkany, w tym charakterystyczny Licancabur 5938m.
San Pedro de Atacama ok. 2440m.
Widoki na tym i kolejnych zdjęciach na odcinku San Pedro de Atacama – Calama. Droga dochodzi do 3400m wys.
Na tym i dalszych zdjęciach pole gejzerów El Tatio ok. 4260-4280m wys. Widać też termalny basen, „dziwne: nieczynne urządzenia związane z geotermią i Gregora. Na ostatnim zdjęciu w tej części galerii widać duży fragment pola gejzerów. Ich aktywność i widowiskowość największa jest rano, jeszcze przed wschodem słońca, dlatego w ten rejon wyrusza się w środku nocy. Na tej wysokości panuje rano mróz i ta niska temperatura na zewnątrz w połączeniu z bardzo wysoką wewnątrz powoduje, iż gejzery wtedy są najbardziej aktywne, jest najwięcej wybuchów i najwyższe, do tego mnóstwo wszędzie pary wodnej (pod polem jest jezioro płynnej magmy). Wraz ze wschodem słońca aktywność pola gejzerów, a przez to widowiskowość znacznie się zmniejszają.
Na tym i kolejnym zdjęciu wulkaniczne klimaty widziane z ponad 4300m. Po prawej stronie zdjęcia, w tle, widać Sairecabura 6003m, najwyższy szczyt w tym rejonie.
Kolejne dwa zdjęcia z osady na wysokości 4000m w drodze do El Tatio
widać Salar Atacama, a w tle w centralnej części zdjęcia zarys wulkanu Llullaillaco 6739m (można zidentyfikować białą plamę, czyli mały lodowiec) (kliknij aby powiększyć)
Pozostałe zdjęcia z Doliny Śmierci i Doliny Księżycowej blisko San Pedro de Atacama. Widać m.in. postać przewodnika. Umieściłem jego zdjęcie dlatego, że tamtejsi przewodnicy to często niezłe oryginały, co zresztą widać na zdjęciu. Na innym zdjęciu widać ciekawy głaz w kształcie… no właśnie… trochę przypomina serce. Na jeszcze innym z kolei widać krystaliczną sól, która pokrywa całymi połaciami okoliczny teren. Gruba warstwa soli, miejscami nawet skały z soli. Widać to na kolejnych zdjęciach, aż do zdjęcia z wydmą.
Pozdrawiam
Gregor
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz